Klątwa Kennedych - recenzja
Na górze Róża, na dole buta – włożę ci, dziecko, do mózgu druta Znamienne, że w czasach kontrowersyjnej pandemii kielecki Teatr im. S. Żeromskiego wystawia sztukę, której lejtmotywem jest lekarz niewłaściwie oceniający sytuację. A jeszcze ciekawsze, że ten wielowarstwowy dramat, dekonstruujący historię rodzinną, w którym plenią się słowa i niekiedy sensy, budujący odwołania do wrażliwych dziś tematów społecznych, skutecznie unika bezpośredniego powiązania z bieżącymi tematami medycznymi. Duet autorski Jolanta Janiczak i Wiktor Rubin po raz kolejny w „Klątwie rodziny Kennedych” eksploatuje formułę, która przyniosła im uznanie odbiorców. Wybierają oni biografie na tyle kontrowersyjne, żeby na ich podstawie móc snuć osobiste opowieści z wyraźnym odcieniem ideologicznym – w najogólniejszym rozumieniu słowa „ideologia”. I, choć bliskie bywają mi poruszane przez nich kwestię, zawsze mam wrażenie, że oryginalne narracje historyczne na temat wybranej postaci są same z siebie, głębsze, ba