JAGnięcy szept / AGNus whispers

Sonnet 2 (On Eclipse) As Sun lets way to lady Moon one day, Yet night surrenders and the light prevails. When spring as if unwelcomed just turns grey, I take my brain and heart to put on scales. If lies are told on daily base unbreached, And mighty rulers claim our lives are theirs, Shall I stand up to have them all impeached, Or rather let life flow despite affairs? Do elements play allies or dour foes? Is harmony of spheres what runs it all? Is the result what matters or the cause? I do not know, but questions will enthrall. Though sun gets dark, my moods will never sink. As long as you’re with me, my strongest link.

Abysmally Treated Unfathomable as it is Abbysal notion I open the box of documents (Standing next to a book By the poet whose dreams were Trodden) It’s got roses and Butterflies on Letters Bills Certificates A workshop on DVD And a wipe for glasses Time to use it I guess Eyes see the nefariousness Magnitude of mishaps Impregnated my pillow Printed with witches Tears run away from it Back to my head Veni, vidi no victory The sword needs to be Reforged but fire’s gone Check-mate my mates I’m no longer your stanchion And my mantra follows From every nook inside my head To be myself, regain my thread I want to banish recollection I must set up a proper flection It doesn’t matter hurt or touched Unfairly treated, badly matched Hide in that box the pride which pricks Dig inside, never chase what slicks Let every bud whirl in your eyes Don’t give up building your here paradise. Shanti shanti shanti Again

Piosenka zapachnie jak bzy, Piosenka wyciśnie ci łzy, Wspomnienia, wspomnienia, Silniejsze będą niż ty. (szlagier przedwojenny (?)) Lordy Wszechmogące Wspomnienia. Wspomnienia są motywem spajającym trzy części przedstawienia „Lordy”, które miało premierę w sobotę 7 lutego w kieleckim Teatrze im. S. Żeromskiego. Wspomnienia ważkie, ale i miałkie. Wspomnienia całej ludzkości, choć zasadniczo tej przed czterdziestką. Wspomnienia dźwigane jak dmuchane brzemię lub pobrzmiewające echem wirali z Facebooka. Wymyślone, zintegrowane, wdrukowane, wyczytane, podsłuchane, nucone… Najnowsza propozycja dream-teamu Pakuła-Rysowa-Skolias(y), wspartego świetnymi aktorami z naszej trupy, z pewnością będzie przebojem na miarę piosenek Beyonce, jednak… czy można coś znaleźć w środku piłki plażowej? Jaką tajemnicę kryje ten wielogłosowy dialog z Wielkimi? Czy zaskakująca spójność tropów powtarzanych w trzech częściach – kosmos, dmuchane zabawki, podkradanie wspomnień, woda dająca życie i śmier

Sliding I kick off my muddy boots Weary servants of the spring And lie down Looking for a lazy whisper come I don’t know it sucks or suits But this waiting’s like a sling Once run-down But later will push me towards the sun Searching For the way round to make for start Digging Tunnels deep where we’re not apart Clutching Bag of tickets I freely use Sliding Down the slope of your lame excuse I kick off my shiny shoes Head’s like sitting on a swing Due to stop Nobody’s round here to start the strum So devoid of mighty booze And all fringes it may bring Now I frown Cos there is no-one to make me thrum…